Ben je een architect? Dan nodig ik je bij deze uit om eens een dagje met onze schoonmakers mee op stap te gaan. Niet om het vak te leren, maar om te zien dat mooie ideeën op papier in de praktijk vaak voor allerlei ‘uitdagingen’ zorgen wanneer er schoongemaakt moet worden.

We komen echt de mooiste creaties tegen, maar helaas zit daar vaak ook het probleem. Hierbij een paar voorbeelden:

1. Een appartementencomplex van 10 verdiepingen zonder of met één stopcontact. Hoe kan de schoonmaker hier stofzuigen?
2. Een 24 uurs zorgcomplex bekleed met linoleum. Zo’n vloer moet één keer per jaar geconserveerd worden. De oude waslaag moet gestript worden, de vloeren geneutraliseerd, een nieuwe waslaag moet aan worden gebracht en deze moet uitharen. Hoe ga je dat doen als de bewoners 24 uur per dag zorg nodig hebben.
3. Een atrium. Prachtig om te zien, maar zonder hoogwerker niet schoon te houden.
4. Watervrije urinoirs. In urine zit urinesteen. Dit is een zeer hardnekkig soort kalk die door middel van het doorspoelen met water niet in het urinoir of de leidingen kan hechten. Bij watervrije urinoirs hoopt de urinesteen zich op, waardoor het urinoir vieze vlekken krijgt, leidingen verstopt raken en er een zeer penetrante urinelucht in het toilet blijft hangen.
5. Onbehandelde betonnen trappen. Elke druppel vloeistof trekt direct in het beton en is er alleen uit te krijgen met schrob-zuigmachine.
6. Een appartementencomplex met vaste ramen en 14 verdiepingen naast een treinrails, met tussen die rails en het complex maar 1,5 meter. Daar past geen normale hoogwerker tussen, alleen een speciale die duizenden euro’s per dag kost om te huren.

En zo kan ik nog wel even doorgaan. Kortom: welke architect durft de uitdaging aan te gaan om een prachtig gebouw te ontwerpen dat ook heel praktisch is voor de schoonmakers?

Liefs, een trotse werkgever!